Υπάρχει μια έξυπνη φράση που λέει ότι δεν μπορείς να προβλέψεις κάτι που δεν γνωρίζεις. Υπάρχουν πράγματα που απλά δεν μπορείς να προετοιμαστείς εκ των προτέρων.
Μπορείς να κάνεις σενάρια για το πώς θα διαχειριστείς τον κίνδυνο, πώς θα αντιμετωπίσεις κάτι που θα συμβεί κλπ, αλλά ένα πρόβλημα που δεν γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι υπάρχει, είναι πολύ δύσκολο να ξέρεις πώς να προετοιμαστείς για αυτό.
Με αυτό το σκεπτικό μπήκα στην πρώτη αγορά ακινήτου. Στο μυαλό μου, ήξερα όλη τη διαδικασία από το Α στο Ω, και είχα πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα.
Είχα μαζί μου μία ομάδα που γνώριζε τη διαδικασία και είχε αρκετό χρόνο για να κάνει όλους τους απαραίτητους ελέγχους. Με αυτά υπόψιν μου, είχα τη σιγουριά ότι μπορούσα να προχωρήσω με αυτή τη συμφωνία.

Τί, λοιπόν, «δεν ήξερα, ότι δεν ήξερα»;
Η πρώτη συναλλαγή ήταν γεμάτη με πολλές εκπλήξεις, κάποιες οικονομικές, κάποιες μηχανικές, κάποιες μικρές και κάποιες μεγάλες.

Κάναμε μια συμφωνία κάπου στο τέλος του 2018. Με τα σημερινά δεδομένα, όλη η διαδικασία της συμφωνίας τότε ήταν υπερβολικά χρονοβόρα, αλλά, η συμφωνία ήταν τέλεια για τους επενδυτές, οι αποδόσεις ήταν μεγάλες, οι απολαβές μου ήταν καλές. Ως εταιρεία, όμως, μπορώ να πω σήμερα ότι δεν ήταν κερδοφόρα αυτή η πρώτη συμφωνία.

Το πραγματικό κέρδος της συμφωνίας ήταν αυτά που έμαθα από αυτή: αυτό που δημιουργήθηκε μετά, και η ικανότητά μου να κάνω μπορώ να φέρω εις πέρας τέτοιου είδους συμφωνίας με μεγάλη επιτυχία.

Το σημερινό άρθρο ασχολείται με αυτό, το πιο σημαντικό πράγμα στα μάτια μου με έναν επιχειρηματία: την ικανότητά του να κάνει ερωτήσεις και διερευνά τα γεγονότα. Το έργο ξεκίνησε και ήξερα τα πάντα για τη συμφωνία. Θεωρητικά δηλαδή, γιατί στην πράξη, μου διέφευγαν πολλά.

Κατά τη διάρκεια της συναλλαγής βρεθήκαμε προ εκπλήξεως σε πολλά. Το κόλπο ήταν ότι μελετήσαμε αυτά τα λάθη, διερευνήσαμε σε ποιο στάδιο ξεκίνησαν (συνήθως σε αυτά τα πράγματα βρίσκεις το πρόβλημα, μόνο που είναι ήδη πολύ αργά, και είναι σημαντικό να καταλάβεις πού έχει τις ρίζες του).

Συχνά λέω ότι το μεγαλείο μιας επιχείρησης σαν αυτή είναι η ικανότητα να ρωτάς «γιατί;». Το να κάνεις ερωτήσεις δεν δείχνει αδυναμία, αλλά σοβαρότητα και την προσπάθεια για κατανόηση.

Αφού λύσαμε όλες τις δυσλειτουργίες που υπήρχαν στο πρώτο έργο αποφασίσαμε να ιδρύσουμε την Pro Greece Α.Ε. (μέχρι τότε η εταιρεία υπήρχε ως ιδιωτική οντότητα). Από την εμπειρία που μαζέψαμε, συνειδητοποιήσαμε ότι μια ανώνυμη εταιρεία θα μας έδινε άλλες δυνατότητες και ταίριαζε πιο πολύ στις ανάγκες μας.

Τους επόμενους δύο μήνες επικεντρώθηκα στην εύρεση ενός νέου κτηματομεσιτικού έργου, ήξερα τα χαρακτηριστικά του, αλλά γι’ αυτό θα σας γράψω στο επόμενο άρθρο.
«Περιγραφή μιας επιχείρησης – πώς επιλέγω τα επόμενα έργα μας;»

Εις το επανιδείν ,
Γκαλ Ρούμπιν